برای بیست شدن

20 نکته برای بیست شدن :

1ـ  همیشه تکالیف خود را در یک دفترچه ی مخصوص یادداشت کنید یا طرح یادداشت همراه کتاب را اجرا نمایید.

2ـ  محیط آرام را انتخاب کنید وهمیشه در یک مکان ثابت مطالعه کنید. و محیط ازنظر نور و گرما مناسب باشد.

3ـ  زمان و مکان و مدت مطالعه در طول روز مشخص باشد. و مدت زمانی را که برای  مطالعه یک کتاب صرف می کنید، با مداد

 در بالای صفحه بنویسید.

4ـ  از خم شدن روی کتاب و دفتر خود داری کنید.

5 ـ  مطالعه و مرور را قبل از امتحان انجام دهید نه شب امتحان.

6 ـ  مطالعه ی مداوم باعث خستگی می شود پس اندکی هم استراحت لازم است.

7ـ  درس هر روز را همان روز بخوانید و تکالیف و تمرین های آن را همان روز بنویسید و جواب دهید.    (رمز اصلی موفقیت

 در درس و مدرسه)

8ـ  رمز شاگرد اول شدن:   علاوه بر انجام نکته ی بالا، باید که همیشه یک درس از معلم جلوتر باشید.

9ـ  زیر مطالب مهم، هنگام مطالعه خط بکشید یا علامت پرانتز بگذارید و یا مطالب مهم را در برگه یا دفتری یادداشت نمایید.  

10ـ  در طول امتحانات به اندازه ی کافی استراحت کنید. غذای مناسب بخورید و از بیدار خوابی بپرهیزید.

11ـ در هر درسی آن چه را که خود، خوب یاد گرفته اید به دیگران یاد بدهید تا هم پی به اشکال های خود ببرید و هم آن مطلب را

 خوب یاد بگیرید و فراموش نکنید که پرسیدن عیب نیست، ندانستن عیب است.

12ـ  ورقه های امتحانی خود را دور نریزید و شب های امتحان آن ها را مرور کرده و اشتباه های خود را اصلاح نمایید و خوب یاد

 بگیرید.                                                                                                                                  

13 ـ توجه به محتوای کتاب و مطالب دفتر و نوشته های جنبی، در آمادگی برای امتحان موثر است

14 ـ  در جلسه ی امتحان، پس از دریافت برگه، ابتدا نگاهی کلی به همه ی سوال ها نمایید و بعد شروع به پاسخ دادن کنید و از

 همه مهم تر این که اول سوال هایی را پاسخ دهید، که جواب آن ها را می دانید و راحت تر است.

15ـ  اعتماد به نفس و آرامش نقش مهمی در موفقیت دارد.

16ـ  اگر بخواهید بهترین مطالب را از کتاب به دست بیاورید، لازم است یک ربع ساعت را در خواندن و سه ربع ساعت را در

 درک کردن و سه ربع دیگر ساعت را به فکر کردن در اطراف آن چه خوانده شده است، صرف کنید.

17ـ  قبل از مطالعه وضو بگیرید، نیت کنیدکه می خواهید درس بخوانید و درس را با نام و یاد خدا شروع کنید.

18-  برای یادگیری فرمول ها و نکات مهم می توانید از روش (( نبین و از بر کن )) استفاده کنید. به این صورت که ابتدا آن

 فرمول یا نکته‌ی مهم را در برگه ای نوشته به مدت یک تا دو دقیقه به آن خوب نگاه کنید. سپس چشم های خود را بسته و با

 دست های خالی (بدون خود کار و مداد ) چهار مرتبه از آن روی هوا بنویسید. با این روش، همه ی مطالب به طور مستقیم وارد

 حافظه‌ی بلند مدت شما شده و خیلی دیر فراموش می کنید.

19-  برنامه‌ی درسی شبکه‌ی آموزشی تلویزیون را پیدا و بررسی کنید و ببینید که درس‌های مورد نظر شما را در چه روزها و

 ساعت‌هایی پخش می‌کند. آن را خوب نگاه کنید. بدون شک مفید فایده واقع خواهد شد.

20ـ  آخرین و مهمترین نکته در یادگیری علم و دانش این که : خدا را هرگز فراموش نکنید و هر کاری را که می خواهید آغاز کنید

 با نام و یاد خدا باشد و خداوند شما را در ادامة راه یادگیری بهتر یاری می کند. 

کیانی    

پیشنهاد در باره مطالعه کردن

پیشنهادهای هنگام مطالعه :

1- هدف                                                                 2- اعتماد

 3- برنامه ریزی                                                        4- خونسردی    

5- علاقه                                                                 6- تفکر و اندیشه مثبت

7- احساس رضامندی                                                   8- تمرکز حواس 

9- طبقه بندی مطالب                                                    10 - فهمیدن                                  

11 - فعال بودن                                                          12- فشار نیاوردن به حافظه

 13- اجتناب از مطالعه اجباری                                        14- استراحت مطلق پس از مطالعه علمی  15-فهمیدن مطالب و خلاصه برداری                                 16- تکرار  

17- تحرک و ورزش                                                   18- مکان مطالعه    

 19- نور و حرارت مکان مطالعه                                    20 - زمان مطالعه 

21- مطالعه هنگام شب قبل از خواب و صبح زود                 22- وضعیت بدن در هنگام مطالعه   

23- یادداشت برداری و خلاصه                                       24- تندخوانی  نویسی

25- حداکثر استفاده از تجربیات                                      26- برقراری پیوند بین مطالب آموخته شده

 27- تصویر سازی ذهنی و تجسم عینی                             28- خط کشیدن زیر عبارات  

 29- بیان مطالب                                                       30- دقت کافی برای مطالعه

31- از بر خواندن                                                       32- برگه نکته ها  

 33- استفاده از نقشه ها و تصاویر                                     34- تقسیم مطالب 

35- تمرکز نیرو                                                          36- تغذیه مناسب  ( غذا و اکسیژن  ) 

 37- عدم استفاده از دخانیات                                          38- سلامت و آرامش ذهنی و عاطفی 

 39ـ هر  روز یک صفحه قرآن با معنی بخوانید.

40ـ هنگام مطالعه با وضو باشید و قبل از مطالعه یک بار آیه الکرسی را بخوانید.

« با آرزوی موفقیت و سربلندی  »

ملک زاده

انواع فعل ها

انواع فعل در زبان فارسی و طرز ساخت آنها

        
1)ماضی ساده/ مطلق =بن ماضی+شناسه های ماضی :

 رفتم / رفتی/ رفت / رفتیم / رفتید / رفتند.

نکته: گاهی در قدیم برای زینت بخشیدن به فعل ماضی ساده پیشوند

« ب»می افزودند :           بگفت ای هوادار مسکین من      برفت انگبین یار شیرین من

۲)ماضی استمراری=می+ماضی ساده :

می رفتم / می رفتی / می رفت /می رفتیم / می رفتید / می رفتند

نکته 1:  گاهی در قدیم به جای « می» از پیشوند « همی» استفاده می کردند : 

همی کشت  و  همی گفت  ای دریغا        که باید کشتن و هشتن در این دشت

نکته 2: گاهی در قدیم به جای« می» در اول فعل ، از پسوند « ی » در اخر فعل استفاده  می شد :

کبوتران  به  طاعت  و مطاوعت  او  روزگار  گذاشتندی

3)ماضی نقلی=صفت مفعولی+ام.ای.(است).ایم.اید.اند :

رفته ام / رفته ای / رفته است / رفته ایم / رفته اید / رفته اند

نکته : شکل کامل فعل ماضی نقلی ( رفته استم / رفته استی و.... ) در قدیم گاهی مورد استفاده قرار میگرفت :

آن   شنیدستی ( شنیده ای ) که از عشق  نباید ترسید

4)ماضی بعید=صفت مفعولی+ بودم.بودی.بود.بودیم.بودید.بودند :

رفته بودم / رفته بودی / رفته بود /.........

5)ماضی التزامی=صفت مفعولی+باشم.باشی.باشد.باشیم.باشید.باشند :

رفته باشم / رفته باشی / رفته باشد / .......

6 ) ماضی مستمر/ ملموس = داشت + شناسه + ماضی استمرای فعل اصلی : 

داشتم میرفتم / داشتی میرفتی / داشت می رفت / .......

نکته : گاهی بین دو جزء کمکی و اصلی ماضی مستمر فاصله ایجاد می شود که نباید ما را به اشتباه بیندازد  :

داشتم  کم کم  به  او  دل  می بستم   ( داشتم می بستم = ماضی مستمر)

 
7)مضارع اخباری=می+بن مضارع+شناسه های مضارع :

 می روم / می روی / میرود/.......

نکته 1: گاهی در قدیم به جای پیشوند « می» از «همی» استفاده می شد:

همی گویم و گفته ام بارها            بود کیش من مهر دلدار ها

نکته2 :گاهی این فعل (چه در زمان حاضر چه در قدیم ) بدون علامت خاص به

 کار برده می شود :

بگفت آن جا به صنعت در چه کوشند ؟        بگفت اندوه خرند و جان فروشند.  (کوشند/ خرند / فروشند ، مضارع اخباری هستند)

این کار مشکلاتی را با خود همراه دارد  ( دارد = مضارع اخباری)

نکته3 : گاهی در گذسته به جای « می » ا ز« ب» در ابتدای فعل استفاده

 می شد

8)مضارع التزامی= ب+بن مضارع+شناسه های مضارع :

 ببینم / ببینی / ببیند / ..........

نکته1 : گاهی این فعل بدون پیشوند « ب » مورد استفاده قرار میکیرد :

 اگر دستم رسد  (برسد) بر چرخ گردون ........

نکته2 : گاهی به جای پیشود « ب» در اول فعل از « می» استفاده می شود و برای تشخیص این فعل از مضارع اخباری

 فقط باید به معنی آن توجه کرد : 

زاغ گفت: من باری جای نگه دارم و می نگرم (بنگرم) تا چه کنند

نکته3: شکل ظاهری « سوم شخص مفرد ماضی استمراری » و « دوم شخص جمع مضارع اخباری » در برخی افعال

 شبه هم هستند و فقط باید در جمله تفاوت آنها را تشخیص داد  :

می خرید ( آن پسر هر روز کتاب می خرید «ماضی استمراری» )  و (شما همیشه کتاب می خرید « مضارع اخباری »)

این نکته برای افعال زیر نیز صدق میکند

دریدن / خریدن / لرزیدن / سنجیدن / لغزیدن / پریدن / ......

 نکته4 : دوم شخص جمع مضارع التزامی و دوم شخص جمع فعل امر از نظر ظاهر کاملا شبیه هم هستند :

شاید به یزد  بروید ( مضارع التزامی )       به یزد بروید( امر)

9 )مضارع مستمر ( ملموس ):فعل های کمکی از مصدر « داشتن »

( دارم / داری / دارد / ....) + مضارع اخباری  :

دارم می روم / داری می روی / دارد می رود /........

نکته : گاهی هم بین جزء کمکی و اصلی مضارع مستمر فاصله ایجاد می شود:

دارم کم کم به موفقیتشان امیدوار می شوم ( دارم می شوم= مضارع مستمر)

9)آینده=خواهم.خواهی.خواهد.خواهیم.خواهید.خواهند+بن ماضی :

خواهم گفت / خواهی گفت/ خواهد گفت/ ...

دهقان