تعریف اسم :کلمه ای که برای نامیدن شخص یا حیوان و یا چیزی به کار می رود .
ü علامت جمع در زبان فارسی «ها» و «ان» می باشد که به کلمه ی مفرد ا ضافه می شود .
درختان ،پاها ،سنگ ها
ü برای جمع بستن تمام کلمه ها می توان از «ها» استفاده کرد .
در +ها درها انسان +ها انسان ها
ü اگر در آخر اسمی «ه» بیاید ،هنگام جمع بستن با «ان»حرف «ه»را براشته و
به جای آن حرف میانجی «گ»را میگذاریم.
واژه +ان واژگان
ü کلمه هایی که به «الف»یا «واو» ختم می شوند ،هنگام جمع بستن با
«ان» بین کلمه و «ان» جمع ،حرف «ی»اضافه می شد .
دانا +ان دانایان
ü البته کلمه هایی وجود دارند که به آن ها «ی» اضافه نمی شود.
بانو+ان بانوان
ü در نام مکان ها ،علامت «ان » نشانه ی جمع نیست .
اصفهان،تهران
تعریف اسم معرفه :اسمی است که برای شنونده و گوینده
شناخته شده باشد .
دفتر را از سهیل گرفتم .«هم دفتر وسهیل معرفه هستند زیرا شنونده
و گوینده می دانند که ازکدام دفتر و از کدام شخص سخن به میان آمد »
تعریف اسم نکره : اسمی است که برای گویده و شنونده
شناخته
شده نیست .
از مردی کتابی خریدم .«در این جمله مرد و کتاب نا مشخص هستند و
معلوم نیست که از کدام مرد یا کتاب سخن گفته شده»
نشانه های نکره در زبان فارسی عبارت اند از :«یک»قبل
از اسم و
«ی»بعد از اسم .
یک نوجوان به ورزشگاه رفت .
«یک» در ابتدای جمله
نابینایی در شب
«ی»در بینایی
· تعریف اسم ذات :به اسمی که در خارج ذهنما وجود دارد یا بهتر
است بگوییم وجودش وابسته به دیگری نباشد .
بهروز ،ماه و شلوار
· تعریف اسم معنی :به اسمی که خارج از ذهن ما وجود ندارد ،اسم
معنی می گویند .
روشن ،هوش و علم
· اسم عام : اسمی است که شامل کلیه ی افراد هم جنس باشد .
کتاب ،دختر و شهر
· اسم خاص :اسمی است که بر افراد مخصوص یا چیز های مشخصی
دلالت کند .
قران ،محمد و کرج
o تعریف اسم مصدر :به اسمی گفته می شود که نشانه ی مصدر را
ندارد ،اما بر معنی مصدر دلالت می کند ،برای ساختن اسم مصدر به
صورت های زیر عمل می نماییم .
a) بن مضارع +ـــــِ + ش
b) بن مضارع +ه
c) اسم + ی
d) صفت +ی
e) بن ماضی +و+ بن مضارع
f) اسم +بن مضارع +ان
g) بن مضارع +و+بن مضارع
h) بن ماضی +ار
i) بن ماضی +مان
j) بن ماضی +مان
§ واژه های غیر ساده به صورت های مختلف ساخته می شوند :
1. با +اسم =صفت مثبت با +هنر
2. بی +اسم =صفت منفی بی +سواد
3. باز =بن مضارع =اسم باز +رس
4. نا +اسم یا صفت =صفت منفی نا +شنوا
5. فعل امر+ا+فعل امر =اسم کش +ا+کش
6. اسم +ا+اسم=اسم سر +ا+سر
7. بن ماضی +و+بن مضارع=اسم گفت +و+گو
8. اسم +به+اسم =صفت دیوار +به +دیوار
9. اسم +الف ندا =منادا سعدی +ا
10. صفت +الف =اسم دراز +ا
11. فعل امر +الف =صفت بین+ا
12. اسم+انه=صفت شاگرد +انه
13. صفت +انه=صفت مشترک یا قید زیرک +انه
14. اسم+بان=محافظت جنگل +بان
15. اسم+چه=بر کوچکی دلالت کردن باغ +چه
16. اسم +دان =اسم مکان نمک+دان
17. اسم +زار=اسم مکان چمن +زار
18. اسم +سار =فراوانی و مکان کوه +سار
19.اسم +ستان=اسم مکانی گل +ستان
20. بن ماضی +گار =صفت فاعلی آفرید +گار
21. اسم +گر =اسم شغل مس +گر
22. اسم +گر =صفت فاعلی ستم +گر
23. بن مضارع +گار =صفت فاعلی آموز +گار
24. اسم +گین =صفت غم +گین
25. اسم +گاه=اسم مکان نمایش +گاه
26. اسم +گاه =اسم زمان شام +گاه
27. اسم +مند =صفت هنر +مند
28. اسم +ناک=صفت ترس +ناک
29. بن مضارع +نده =صفت فاعلی خوان+نده
30. بن مضارع +ه=اسم مصدر نال +ه
31. اسم +ه=صورتی از تشبیه چشم +ه
32. صفت شمارش +ه=اسم هزار +ه
33. اسم +ی =صفت نسبی ایران +ی
34. اسم +یّه=اسم مکان حافظ +یه
35. اسم +ینه =صفت نسبی پشم +ینه
36. اسم +ین =صفت نسبی سیم +ین
37. مصدر +ی =صفت لیاقت پوشیدن +ی
38. اسم +بن مضارع =اسم مشاغل ماهی +فروش
39. اسم +اسم=اسم مکان دارو +خانه
40. اسم +اسم=اسم خود +کار
41. اسم +بن مضارع = اسم گردن +بند
42. اسم +اسم =صفت مرکب دریا +دل
43. اسم +صفت =صفت مرکب سر +بلند
44. اسم +بن مضارع = صفت مرکب حاصل +خیز
Ø استفاده از گذار :اگر معنی کلمه با نهادن ،قرار دادن و یا
وضعکردن متناسب باشد ،از گذار استفاده می کنیم
.مانند:قانون گذار ،بنیان گذار،تخم گذار ،شماره گذار،اثر گذار ،تاج
گذار
Ø استفاده از گزار :اگر معنی کلمه با ادا کردن ،تعبیر کردن و یا به
جا آوردن متناسب باشد ،از گزار استفاده می کنیم . مانند :نماز
گزار ،کار گزار ،وامگزار
Ø روش پیدا کردن جمله ها :
تعداد جمله ها=شبه جمله +فعل های حذف شده ،فعل
های موجود
v حذف به قرینه لفظی :نویسنده یا گوینده برای جلوگیری
از تکرار ،می تواند گاهی فعل را حذف کند . اگر حذف فعل
به خاطر جلوگیری از تکرار باشد ،آن را حزف به قرینه لفظی
می گویند .
v حذف به قرینه معنوی :اگر شنونده یا خواننده از روی
معنی جمله بفهمد که فعل حذف شده است.
§ مصدر =بن سوم شخص مفرد ماضی +ن
§ ماضی ساده =بن ماضی +شناسه (م ،ی،ـــ ،یم ،ید ،ند )
§ ماضی نقلی =بن ماضی +ه+(ام ،ای ،است،ایم ،اید ،اند )
§ ماضی استمراری =می +بن ماضی +(م ،ی،ـــ ،یم ،ید ،ند )
§ ماضی التزامی =بن ماضی +ه+باش +(م ،ی،د،یم،ید،ند )
§ ماضی بعید =بن ماضی +ه+بود +(م ،ی،ـــ ،یم ،ید ،ند )
§ مضارع التزامی =ب +بن مضارع + (م ،ی،د،یم،ید،ند )
§ مضارع اخباری =می +بن مضارع + (م ،ی،د،یم،ید،ند )
§ فعل امر مفرد=ب +بن مضارع
§ فعل امر جمع=ب+بن مضارع+ید
§ فعل نهی =م یا ن+بن مضارع
حقایقی